Türkiye’de 18 Ekim 2025’te yürürlüğe giren Kurakçıl Peyzaj Uygulamalarına İlişkin Usul ve Esaslar, kentsel su yönetiminde yeni bir dönemi başlattı. Yerel ve suya dayanıklı tür seçimi, malçlama, otomasyonlu sulama ve alternatif su kaynaklarının kullanımını zorunlu hale getirerek, kentlerde su verimliliği ve iklim uyumunu hedefliyor. Bu blog, mevzuatın ana hükümlerini, sürdürülebilirlik etkilerini ve uygulanabilir politika önerilerini özetlemektedir.

İklim değişikliği, insan kaynaklı sera gazı artışıyla hızlanan küresel bir krizdir. Sanayi Devrimi’nden bu yana atmosferdeki CO₂, CH₄ ve N₂O düzeyleri tarihte görülmemiş seviyelere ulaşmıştır. Enerji, sanayi, ulaşım ve tarım sektörleri başlıca kaynaklardır. Bu gazlar ışınımsal dengeyi bozarak sıcaklık artışına, ekstrem hava olaylarına, deniz seviyesi yükselmesine ve ekosistem kaybına yol açar. Çözüm; enerji dönüşümü, karbon azaltımı ve uluslararası iş birliğidir.

İnsan faaliyetleri küresel karbon döngüsünün doğal dengesini bozmuştur. Doğa her yıl yaklaşık 200 PgC karbon salıp aynı miktarı emerken, fosil yakıt kullanımı ve ormansızlaşma ek olarak 9 PgC karbon salmaktadır. Doğa bu fazla yükün yalnızca 5 PgC’sini absorbe edebildiğinden, atmosferde her yıl ortalama 4 PgC karbon birikmekte; bu da küresel ısınmanın ve iklim değişikliğinin temel nedenini oluşturmaktadır.